Zihinsemeler

Erken ölümlerin ardından geç kalmış hayatlar yaşamaktasın.Aynı berraklıkta geç kalmış hayaletler zihninde.Cennetin olan zihinin artık cehennemin.Güvenmemekte haklıısın sen de son sözlere.Haydi kaçalım yalancı depresyonlara yalancı aşklar yaratalım kafamızda.Kendinle yüzleşmekten çok çok korkuyorsan şayet başka birini tahayyül et.İşe yarar belki yumuşamanda.Ya da en fenası gene inlerinde kaybolmanda.Kaç borcun birikti kendine?Hayat ne kadar alacaklı?Kim karda?Kim zararlar biçiyor siyah elbiselerden.Dur dikkat teğellleri yırtıldı yırtılacak.
Bir an istiyorsun sadece bir an.Bambaşka biri olduğun bambaşka bir hayat yaşadığın hissini yaşamak.Yazık boğazında mı gene gözyaşları?Üzüldün mü kendine?Gene en baştasın.Hep bir adım geride.Hayaller kurmazken nasıl bir an değişim isteyebilirsin?Nasıl bu kadar cüretkar olabilirsin?Hayat almış altına zaten artık kırık dökük kalbini.
Kendinle çok mu savaşıyorsun ne.Gereksiz bu yaralanmalar.Yara bantları sağ cebinde.Sol elin kesik gene sağı dene.Gözlerin doluyor buz gibi havada mendil satan çocuklar gördüğünde.Kendinden utanıyorsun.Sonra aynı mazeret.Ruhun da soğukta senin,çırılçıplak,üşümüş.Isıtacak hiçbir göz yok ruhunu.Çocuklar,elleri,gözleri..Hişş tamam geçti.
Hayır hayır geçmedi.Bencilliğinle beraber kal bakalım biraz.Her gece uyumadan önce ettiğin şükürler yetmiyor demek ki.Vicdanın çok sesli.Ruh halin gibi.Herkesin bir gediği var da kimisi göze batıyor kimisi göze sokuyor işte.Hiç kimse için gerçek bir doğru yok.Herkes kendi cehenneminde kendi doğrularıyla.Belki haklı belki haksız belki vicdansız.
Yudumladıklarından  daha fazla yuttukların.Elleri çıplak çocuklar,mendil açan çocuklar,dayaktan mosmor etleri olan çocuklar,geceleri ruhları top peşinde koşturan çocuklar,ruhsuz çocuklar...
Tekini dahi kaldıramazsın.Senin kaldırdıkların sana göre.Ruhiyetinden şüphelerim doğdu gene.Haydi piste.Kat kat ruhlarınla yüzleşmeye.Belki sonra düellolar.Ah canı çıkası düellolar.Hep boş silahlar.
Aynı şarkıyı her dinleyişinde aynı hissi uyandırıyorsa o his sana çok yakınsa hayata uygula.Haha yeni prensipler mi edindin yoksa?
Hep birkaç adım ileri olduğun fikri varsa zihninde birilerinden,zihninin cehennem olduğunu anımsa.Hiç cehennem görmediğin halde.

Kar

Sadece sana dizdim kırık dökük cümlelerimi.Seni aramaktan bıktığım,hayır seni aramıyorum diye inatla dişlerimi kemirdiğim her insanda seni aradım.Hep eksik kalanlar dolsun istedim.Uzun cümleler biriktirmedim biriktirsem de fısıldamadım artık kulaklarına.Dualar ettim geceler boyu.Yeter sandım her sancılı sanrımdan dolayı.Zaman geçirdim ellerim kollarım bağlı.Lanetli zamanlar.Afyonlar çektim adı hayat adı aşk adı iş olan.Düşünmekten alıkoyar zaman belki dedim.Ciğerlerimde gezinen simsiyah dumanlara izin verdim.Herşeye rağmen hepsine ilaven azalmadı hiç acın.İsterik bir zevk almadım hiçbir zaman bu acıdan diğerlerinin aksine.Hazlarım yok bunun üzerine.
Ölüm bir sürü şey öğretti bana,kafi sandım öğrettikleri.Ömür boyu sürecek bir dersmiş bu meğer.Hep kalacağım asla geçmek için kılımı bile kıpırdatmayacağım bir ders.Kiminin son benim ilk dersim ama.Alışmak en boktan tarafı.Asla alışmadım asla alışamayacağım.Herşeyin durduğu anlarım olacak gene.Sokakta sana benzeteceğim bir sürü insan göreceğim.Yanımdan geçerlerken miyop olmamın ekmeğini yiyeceğim.Plakaları inceleyerek yürüyeceğim gene caddelerde.Kar yağdığında gene aklıma gelen tek sen olacaksın.Ortak hayallerimizden bahsedeceğim kendime.Tebessüm etmeye çalışarak hem de.Yine sayacağım günleri.Gittiğinden beri hasretini büyüteceğim ince kollarımda.Kırgınlıklarımla besleyeceğim onu damarlarında nikotinler gezdireceğim.Eksik cümlelerimi gene eksik bırakacağım.Belki bir gün sen doldurursun olduğun yerden.
Her gece yatmadan önce seni dileyeceğim.Rüyalarımda kokunu duyabilmeyi ölümden bile çok isteyeceğim.
Kimseye bahsetmeyeceğim senden.Bir içim bir ben yaşayacağız seni,ölümü.Hayat şuh bir kahkaha atacak arkamızdan.Ringte darbelerini ölçecek daha ne kadar dayanabilirim diye.Şaşırmayacak ama hiçbir zaman.Hep bildiğini gene öğrenecek hiç bıkmadan.Damarlarımda senin kanın gezerken,tökezlesem hatta düşsem dizlerimi kanatsam bile cayır cayır,gene kalkacağım bilecek.Öğrenecek.Hayat benim asla arkadaşım olamayacak.Güven vermeyecek bana.
Sana anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki aslında.Gitgide sana benziyorum.Gitgide sessizleşiyorum.Sessizleştikçe seni daha çok özlüyorum.