Bu Blogda Ara

14 Aralık 2011 Çarşamba

Biber

Dilim varmaz söylemeye küçük cadı kelimelerini.Ruhum hafif meşrep dillendirmediklerimi yaşamaya meyilli.Ben daha küçük hem de küçücük bir kızken merak ettim başkalarının hayatlarını.Her merakımda içselleştirdim yalanları,yanlışları ve hataları.

Hala yürürken yolda yere bakar gözlerim.Sonra diğer gözlere çarpar gözlerim.Cam gibi saydam boşluklarda dolanır bakışlarım.Anlatmayı sevmez dilim.Başkalarının hayatlarındadır fikirlerim.Ben daha küçük hem de küçücük bir kızken merak ettim biberin ne kadar acıtabileceğini canımı.

Hala sokakta bankların en soluna otururum.Sağ yanım boş kalınca gerekli olanı yaptığıma inanırım.Ortaya oturanları sevemedim hiç.Sokaktaki bankı paylaşmak istemeyecek kadar nedir bu bencillik?Ya da nedir bu aidiyetsizlik?Ben daha küçük hem de küçücük bir kızken bile bile sürdüm yepyeşil biberi dudaklarıma.Canımın acısı dün gibi aklımda.

Hala çok sıkılırsam koltukta uyurum.Yere bırakırım yarım kalan tozlu kitaplarımı.Uyanınca devam edecek diye beklerim hikayelerim.Uykumda birbirinden deli hikayelerleyken hem de.Ben daha küçük hem de küçücük bir kızken akşam 5'e yakın sürdüm dudaklarıma yepyeşil biberi.Biber insanı hayrete düşürecek derecede canlı renkteydi.

Hala sadığımdır hurafelerime.Eve girerken sağ ayakla girerim.Geceleri uyku tutmazsa gezinirim sağda solda onda bunda varda ve yokta.Zaman geçtikçe canım daha çok yanmakta.Ben daha küçük hem de küçücük bir kızken o zaman bilemediğim ama şimdi yüzleşmekten çekinmediğim saydam bir gerçekle sürdüm o biberi dudaklarıma.Bile bile kaç kere geçer insan aynı yollardan?

Hala hızla yürürüm yollarda.Omuzlara çarpmadan.İnsanlara dokunmadan.Ama kaldırımlara adımlarımı kazıya kazıya.İnsan bu ister ki bir yerlerde izi olsun.İster ki iz bıraksın insanlarda.Ben daha küçük hem de küçücük bir kızken daha ne eksiğim var bilmezken, yaşayacaklarımdan habersizken, en çok biber acıtır canımı diye sürdüm o biberi dudaklarıma.

Biber çok acıttı canımı.Ben küçücük bir kızken severdim ağlamayı.Ağlarsam inanırdım ki babam alacak kollarına küçücük kızını.Biberin canımı yakması babamın o gün eve gelmemesinden daha çok acıtmadı canımı.Ben ağladım.Babam gelmedi.Biber yere düştü.Ben ağladım.Ben ağlamayı bırakalı 4 yıl, babamın artık hiç gelemeyecek olması gerçeği 4 yıl, canımın yanması bir ömür kadar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder