Gezici Ruhlar Alemi

Gezici ruhlar aleminde açıyorsun gözlerini.Her gece inatla gittiğin,gitmeyince kendini eksik hissettiğin.Her gün kendini eksik hissediyorsun yaşarken ama gitmezsen daha eksik daha yarım daha tatsız.Katlanamıyor ruhun çıplak fısıltılarına beyninin.Karşılaşmak istediğin sadece çehren bu alemde.İçine merakın,özüne.Sen de kara mısın yoksa en az kül kadar ya da beyaz mı en az griliği de barındıran kar kadar.Kararsızsın cümlelerde.Beynin fısır fısır hala.Bir an duruyorsun beyninin çığırtkanlığı değil bu yanından yörenden geçen diğer ruhların hızı.Korkutmasın bu hız seni.Her an her saniye milyonlarca ruh uğruyor buraya her an milyonlarca ruhun terk ettiği gibi dünyayı.Sahi dünya dönüyor mudur hala?
Birinci altın kural: Sessizlik!
Sessiz olursan şayet duyurur sana özün kendini.Sessizlik buranın ilk altın kuralı.Kurallar burda da var evet.İsyan değil çaren mutlak itaat.O yüzden hişş sustur artık aklındakileri.
İkinci altın kural: Yalnızlık!
Tek başına gelebilirsin ancak buraya.Doğduğunda da öldüğünde de yalnız olduğun gibi.Tek yardımcın var gene ruhun.Elinden tutup getiremezsin anneni,annen de seni.Sana gebeyken olduğu gibi.
Üçüncü altın kural: Nefsizlik!
İki kaşının ortasındaki nefsini de terk etmelisin.Her nerden geliyorsan orada bırakıp çırılçıplak gelmelisin.Maskelerin yok artık yüzünde.Öfken yok.Nefretin yok.Gururun yok.Sevgin yok.Var olma aşkın da yok.Dikenlerini ardında bırakmalısın.
Kuralları çiğnersen ruhun da seni çiğner.Ruhun senin kadar sert unutma.Bilemek gaye zaten.Öğrenip de bilemek.En başından beri merak etmiyor muydun özünü?Ruhunun neye benzediğini,nasıl bir şekli olduğunu,neler barındırdığını?Yalın öğreniyorsun işte bunları.Yalnız yalından gelir fark ettirmeden.
Gezici ruhlar alemindeki seyahatına hoş geldin!