Kırmızı rugan ayakkabılı beyaz döpiyesli bir kızı kestiriyorum gözüme.Gitsem gezinsem bacaklarının arasında sever mi beni merak ediyorum.En sempatik halimi taakınıyorum.Gözlerim yumru yumru.Kendime güvenemiyorum ama nedense.Etrafta benden başka sevilecek hiç kimse yok oysa ki.Bugün şanslı günümdeyim.Şansımı denemeli miyim?Yoğunlaştırıyorum bakışlarımı kıza doğru.Bir elinde şemsiye diğerinde telefon hem birini bekliyor hem acelesi var gibi.Uzun çok uzun zamandır insanlar arasındayım artık tüm zaaflarını,tüm dünyalarını onlardan iyi tanıyorum.Konuşamıyorum diye kimse sormuyor ama fikrimi.Gücenmiyorum.Zaten arkadaaşlarım da fazla dinlemez beni.Çok ukalasın çok entelsin derler.Onlara da gücenmiyorum.İşleri güçleri mart ayını beklemek ne de olsa.
Usul usul gidiyorum ince bacaklarının arasına doğru.Önce bir baakıyor sonra umursamıyor beni.Henüz herşey bitmiş değil ama.Cesaretimi topluyorum yumuşacık iki tane miyav diyorum.Oysa sev beni demek benim lehçemde o.Bu kız anlayacak biliyorum.Bilmem kaçıncı deneyişim ama bu kız evet bu kız anlayacak beni biliyorum.Sandıklarının aksine nankör olmayanlardanım ben serde biraz inatçılık var hepsi bu topu topu.Az biraz da sevgi ve ilgi arsızlığı.Hakkımızdaki makus tarihi yıkmaya niyetim falan yok.Olsa olsa kendime göre düşlerim zaten.
İnsanlar bir numaralı ilgi alanım benim.Sıradan olsunlar ya da olmasınlar ne de olsa bizden daha enteresanlar.
Çantasından kırıp kırıp bisküvi çıkarıyor.Hani şu tatsız tuzsuz geçiştirrmelik olanlardan.Bir bisküviye bakıyorum bir kıza.Yoo hayır pes edemem diyorum pes etmeyeceğim.Şirinlik yapıyorum bu defa türlü türlü oyunlar.Yuvarlanıyorum falan.Evde olsak ip yumağıyla takla bile atarım o kadar iddialıyım.Yutmuyor ama kız.Bisküvileri önüme toplamaya başlıyor bu defa.Bir arkadaşı yanaşıyor yanıbaşına.Hem de erkek.Bana bakıyor.Ona yaranmaya çalışmak içimden gelmiyor.Tamam hayvanız ama bizim de bir izzet-i nefsimiz var.Yemezler canım.Zaten o da benden pek hazzetmiyor sanırım.Kuyruğumdan çekiştiriyor terbiyesiz.
Gidiyorum işte be.Kalmadık sizin pis evinize.Bisküvileri de orda bırakıp çekip gidiyorum.Geceleri fareler kapacak biliyorum.Ben de onları.Dolaşıyorum tüm gün sokaklarda bir insan evi bulmanın umuduyla.
:)
YanıtlaSilyapmayın ama acıtmayın içimizi, her kediyi eve almaya kalkarsak :)
:) bir de onların gözünden bakmaya çalıştım yoksa eve alma taraftarı değilim ben de :)
YanıtlaSil