Uzansam Okyanus

Ağır aksak,kör topal akıyordu zaman.Sol yanım kesik,sağ yanım duvar.İnsanlara bakıyorum enselerindeki nefes misali delice izliyorum onları.Hikayeler yazıyorum kafamdan onlara,o hikayelere sığınıyorum sessiz sedasız.Hem yazar oluyorum bir nevi hem kendi yazısı içinde kaybolan küçük masalcı.Hayata haykırıyorum yıkamazsın beni diye,daha fazla acıtamazsın canımı ateşten demirler batıramazsın tenime.Hayat bana bakıyor daha ne kadar direnebilirsin diye.Kör bir savaş başlıyor aramızda.Onun silahları daha kuvvetli nedense.Haksız rekabet diz boyu.Adalet sesini çıkarmıyor ama.Boğazındakileri yutmaya çalışıyor futursuzca.
Sen geliyorsun aniden aklıma.Sanki hiç yokmuşun da aklıma öylece birşey hatırlatmış gibi hissetmek istiyorum bir an.Sadece bir an.Kendime yalanlar söylemekten bıkmıyorum nedense nedensizce.Bir tarafım mecnun,diğeri leyla.Ağlamıyorum ama akmıyor ne zamandır gözyaşlarım.Bu defa buna üzülüyorum.Ağlasam içimdeki kor bir nevi sönecek biliyorum.Ama akmıyor işte iğneyle dikilmiş sanki gözlerime 2 damla.En az benim kadar inatçı akmamakta.
Çekip gidesim geliyor ne zamandır.Öylesine bırakmak bırakabilmek herşeyi.Bir içimde kalan sen bir de ben sadece bir de sırt çantası yalnız kadın kitaplarıyla dolu olan bir çanta.Hayali bile iyi geliyor bana.Uzansam okyanus elim değmiyor hayallerime.Sevmeden önce yalnızlıkla sevdikten sonra yalnızlık arasında yüzyıllar varmış şimdi anlıyorum.Büyük konuşulmuyormuş sevdikten sonra sevgiyle alakalı.Elim kolum kesik hissediyorum.Kimseye anlatamıyorum derdimi.Gözlerim hep kaçak bir noktada.Hala güçlü görünüyorum içim deprem deprem.
Seninle herşeyi o kadar çok özlüyorum ki beni deli gibi üzdüğün zamanları bile.İnanamıyorum kendime.Aklımdan binlerce mantıklı cümle geçiyor seni reddetmekle alakalı hepsi.İçim yaramaz bir çocuk misali o kadar diretken ki ne aklı ne mantığı dinlemeye.İlla sevdiğini istiyor.Sevdiği artık yok kabullenemiyor.
Her gece seni görürüm diye yumuyorum gözleri sol yanımda sen varmışın gibi yatıyorum yatağa.Kokun burnuma geliyor.İçim dalga dalga kabaran bir deniz sanki.Uzun geliyor geceler her zamankinden daha uzun.Çareye naçarım biliyorum.Ruhumu ne dinlendirir bilmiyorum.
Fotoğraflarına bakamıyorum ne zamandır.Özlerim daha çok özlerim diye korkuyorum.Korkaklık canımı daha çok yakar biliyorum.Senle sanki herşeyi kaybettim.En başında hata ettim biliyorum,babam gibi sevdim annem gibi sevdim umudum,inancım ama en çok sen gibi sevdim.Keşke diyorum şimdi bu kadar sevmeseydim.Keşke bu kadar sevdirmeseydin kendini.Ölüm acısı en fenası,en fenasını yaşadım hayatın durduğunu gördüm.Bu sefer bunda ama bambaşka.Kelime bulamıyorum.Yüreğim dile gelsin o konuşsun istiyorum.Ağlarsa,bağırsa rahatlar belki ne biliyim bilmiyorum ki.
Tanrı ne zamandır duymamakta dualarımı.Bıkmadan dua ediyorum her gece,büyük bir sabır büyük bir tevekkülle.
Bu gece belki rüyamda mutlu olurum kim bilir..